İçerik
- Aerobik Hücresel Solunum Genel Bakış
- Krebs Döngüsü Selefi: Glikoliz
- Krebs döngüsü
- Elektron Taşıma Zincirinin Önemi
Anaerobik ve aerobik koşullar arasındaki en büyük fark, oksijen gereksinimidir. Anaerobik işlemler oksijen gerektirmezken aerobik işlemler oksijen gerektirir. Ancak Krebs döngüsü bu kadar basit değil. Hücresel solunum adı verilen karmaşık ve çok adımlı bir işlemin bir parçasıdır. Oksijen kullanımı Krebs döngüsüne doğrudan dahil olmasa da, aerobik bir işlem olarak kabul edilir.
Aerobik Hücresel Solunum Genel Bakış
Aerobik hücresel solunum, hücreler adenin trifosfat veya ATP formunda enerji üretmek için yiyecek tükettiğinde meydana gelir. Şeker glikozunun katabolizması, enerji kimyasal bağlarından salındığından hücresel solunumun başlangıcını belirtir. Karmaşık işlem, glikoliz, Krebs döngüsü ve elektron taşıma zinciri gibi birbirine bağlı birkaç bileşenden oluşur. Genel olarak, işlem her glikoz molekülü için 6 oksijen molekülü gerektirir. Kimyasal formül 6O2 + C6H12O6 -> 6C02 + 6H2O + ATP enerjisidir.
Krebs Döngüsü Selefi: Glikoliz
Glikoliz, hücrenin sitoplazmasında meydana gelir ve Krebs Döngüsünden önce gelmesi gerekir. İşlem iki ATP molekülünün kullanılmasını gerektirir, ancak glikoz altı karbonlu bir şeker molekülünden iki üç karbonlu şeker molekülüne parçalandığından, dört ATP ve iki NADH molekülü oluşturulur. Piruvat olarak bilinen üç karbonlu şeker ve NADH, aerobik koşullar altında daha fazla ATP oluşturmak için Krebs Döngüsüne çekilir. Oksijen mevcut değilse, piruvatın Krebs döngüsüne girmesine izin verilmez ve laktik asit üretmek için ayrıca oksitlenir.
Krebs döngüsü
Krebs Döngüsü, hücrenin güç evi olarak da bilinen mitokondride meydana gelir. Piruvat, sitoplazmadan geldikten sonra, her bir molekül, üç karbonlu bir şekerden iki karbonlu bir fragmana tamamen parçalanır. Elde edilen molekül, Krebs Döngüsünü başlatan bir ko-enzime bağlanır. İki karbon parçası döngü boyunca ilerledikçe, dört karbon dioksit molekülü, altı NADH molekülü ve iki ATP ve FADH2 molekülü net üretimine sahiptir.
Elektron Taşıma Zincirinin Önemi
NADH, NAD'ye düşürüldüğünde, elektron taşıma zinciri, elektronları moleküllerden kabul eder. Elektronlar, elektron taşıma zinciri içindeki her taşıyıcıya aktarıldıkça, serbest enerji salınır ve ATP'yi oluşturmak için kullanılır. Oksijen, elektron taşıma zincirindeki son elektron alıcısıdır. Oksijen olmadan, elektron taşıma zinciri elektronlarla sıkışır. Sonuç olarak, NAD üretilemez, böylece Krebs Döngüsünün gerekli bir bileşeni olan piruvat yerine laktik asit üretilmesi için glikolizin oluşmasına neden olur. Bu nedenle, Krebs döngüsü ağır bir şekilde oksijene bağlıdır ve bunun aerobik bir işlem olduğunu düşünür.