İçerik
Adenozin difosfat ve adenozin trifosfat, bütün bitki ve hayvan hücrelerinde bulunan, nükleotitler olarak bilinen organik moleküllerdir. ADP, yüksek enerjili bir fosfat grubunun eklenmesiyle enerjinin depolanması için ATP'ye dönüştürülür. Dönüşüm, hücre zarı ile sitoplazma olarak bilinen çekirdek arasındaki madde veya mitokondri adı verilen özel enerji üreten yapılarda gerçekleşir.
Kimyasal Denklem
ADP'nin ATP'ye dönüşümü ADP + Pi + energy → ATP olarak yazılabilir veya İngilizce olarak adenosin difosfat ve inorganik fosfat artı enerji adenosin trifosfat verir. Enerji ATP molekülünde fosfat grubu arasındaki kovalent bağlarda, özellikle de pirofosfat bağı olarak bilinen ikinci ve üçüncü fosfat grupları arasındaki bağda depolanır.
Kemosmotik Fosforilasyon
ADP'nin mitokondrinin iç zarlarında ATP'ye dönüşümü teknik olarak kemiyomotik fosforilasyon olarak bilinir. Mitrokondri duvarlarındaki zar keseleri, bitkilerde elektron taşınımı olarak bilinen bitkilerde karbon dioksit, su ve inorganik tuzlardan kompleks organik moleküllerin sentezi - gıda moleküllerinden veya fotosentezlerden enerji alan tahmini 10.000 enzim zincirini içerir. Zincir.
ATP Sentaz
Krebs döngüsü olarak bilinen enzim katalizli metabolik reaksiyonlar döngüsündeki hücresel oksidasyon, pozitif yüklü hidrojen iyonlarını veya protonları iç mitokondriyal zar boyunca iç odaya iten elektron adı verilen negatif yüklü parçacıkların birikimini oluşturur. Membran boyunca elektrik potansiyelinin saldığı enerji, ATP sentaz olarak bilinen bir enzimin ADP'ye bağlanmasına neden olur. ATP sentaz, devasa bir moleküler kompleksdir ve işlevi, ATP'yi oluşturmak için üçüncü bir fosfor grubunun eklenmesini katalize etmektir. Tek bir ATP sentaz kompleksi, her saniye 100'den fazla ATP molekülü üretebilir.
Şarj edilebilir pil
Canlı hücreler, ATP'yi şarj edilebilir bir bataryadan beslenmiş gibi kullanır. ADP'nin ATP'ye dönüştürülmesi güç sağlarken, neredeyse tüm diğer hücresel işlemler ATP'nin bozulmasını içerir ve gücü boşaltmaya meyillidir. İnsan vücudunda, tipik bir ATP molekülü, günde binlerce kez ADP olarak şarj etmek için mitokondriya girer, öyle ki, tipik bir hücrede ATP konsantrasyonu, ADP'ninkinden yaklaşık 10 kat daha yüksektir. İskelet kasları mekanik işler için büyük miktarda enerji gerektirir, bu nedenle kas hücreleri diğer doku tiplerine göre daha fazla mitokondri içerir.